Als hij een kerkgebouw betreedt, raakt hij steeds opnieuw onder de indruk.
Sinds eeuwen komen daar mensen om troost te zoeken, om er hun geloof te beleven en zich te bezinnen op hun leven en alles wat daarmee samenhangt.
Als hij een kerk bezoekt, dan roept dat steeds weer een bepaalde spanning op.

Hij betreedt de ruimte behoedzaam om haar sfeer te betrappen, en haar te ondergaan zoals die zou zijn zonder zijn aanwezigheid.

Iedere kerk is weer anders, niet alleen door het gebouw, maar vooral door wat de mensen die het gebouw gebruiken, ermee doen. Dat bepaalt de sfeer die de kerkruimte oproept.

Iedereen die een kerk betreedt wordt rustiger, spreekt zachter, loopt langzamer, wordt bedachtzaam, wordt stil, ook van binnen, je kunt het zien, juist ook in zijn aquarellen.