Geboeid door de kleurenpracht, de composities en de symboliek in schilderijen die hij in musea zag ontstond de niet bedwingbare drang om zelf ook zo te kunnen schilderen. Zo begon zijn  ontdekkingstocht naar wat hij zelf tot verbeelding zou kunnen brengen. Na vele pogingen om dat zelf te kunnen volbrengen ontdekte hij dat er geen vooruitgang was en besloot hij zichzelf verder te ontwikkelen aan de kunstacademie in Antwerpen.  

Zijn techniek verbeterde en vooral het beheer van kleuren nam een vlucht in zijn werk. Zichzelf verder blijven ontwikkelen is een continu proces geworden, altijd streven naar 100% perfectie, naar het moment waarop hij echt tevreden kan zijn.

Martie van der Velden schildert stillevens waarin hij een verhaal wil vertellen. Dat kunnen persoonlijke herinneringen zijn of onderwerpen uit de geschiedenis die aan actualiteit niet hebben ingeboet, of dat het de natuur is die  hem inspireert.

De composities voor zijn schilderijen zitten in zijn hoofd. In zijn atelier geeft hij die composities gestalte om daarna te gaan schilderen. 

Hij gebruikt vele kleuren in zijn schilderijen. Ze worden op het doek gemengd waardoor een ‘speelser’ effect wordt verkregen. Bepaald niet eenvoudig en het vergde vele oefening om het onder de knie te krijgen. 

De verf wordt niet verdund om een betere stofuitdrukking te krijgen zoals voor bloemen, hout, metaal en brons. Hij werkt hierbij met kleine platte kwasten om het gewenste effect te krijgen. Andere hulpmiddelen zijn tape, plastic, doeken, plamuurrubber, paletmessen, vingers en handen.

Zo worden zijn ideeën werkelijkheid in de vorm van sprekende schilderijen met een warme kleurenpracht.